Implanty zębowe, a paradontoza – czy można wszczepić implanty?

Implanty zębowe to jedno z najskuteczniejszych rozwiązań stosowanych w stomatologii do odbudowy braków w uzębieniu. Pozwalają na trwałe zastąpienie utraconych zębów, przywracając pełną funkcjonalność jamy ustnej i estetykę uśmiechu. Jednak u pacjentów cierpiących na paradontozę pojawia się pytanie, czy implanty są dla nich odpowiednią metodą leczenia. Choroba ta prowadzi do stopniowej utraty tkanek podtrzymujących zęby, co może wpływać na stabilność wszczepu. Czy w przypadku paradontozy możliwe jest wszczepienie implantów? Jakie warunki muszą zostać spełnione, aby zabieg zakończył się sukcesem? Odpowiadamy na te pytania w poniższym artykule.

Paradontoza, a stan kości – dlaczego ma to znaczenie?

Paradontoza, czyli przewlekłe zapalenie przyzębia, prowadzi do stopniowego niszczenia struktur odpowiedzialnych za stabilność zębów – dziąseł, więzadeł przyzębnych oraz kości wyrostka zębodołowego. W zaawansowanych stadiach choroby dochodzi do zaniku kości, co powoduje chwianie się zębów, a w konsekwencji ich wypadanie.

Dla wszczepienia implantów kluczowy jest stan kości szczęki i żuchwy, ponieważ to właśnie w niej umieszczana jest śruba implantu. Jeśli tkanka kostna jest zbyt osłabiona lub uległa znacznemu zanikowi, implant nie będzie miał stabilnego podparcia, co może prowadzić do jego utraty. Z tego powodu pacjenci z paradontozą często wymagają dodatkowych zabiegów wzmacniających kość przed implantacją.

Czy implanty można wszczepić przy paradontozie?

Paradontoza nie wyklucza całkowicie możliwości wszczepienia implantów, ale wymaga specjalistycznego podejścia i dokładnej oceny stanu zdrowia jamy ustnej. Przed podjęciem decyzji o implantacji konieczne jest wyleczenie choroby przyzębia oraz odbudowa utraconych tkanek.

Aby możliwe było wszczepienie implant zęba Łódź, muszą zostać spełnione następujące warunki:

• Zatrzymanie procesu zapalnego – paradontoza musi być skutecznie leczona, aby zapobiec dalszemu niszczeniu tkanek.
• Odpowiednia ilość i jakość kości – w przypadku znacznego zaniku może być konieczna jej odbudowa.
• Zdrowe dziąsła i brak aktywnego stanu zapalnego – zapewniają odpowiednie warunki do przyjęcia implantu.
• Dobra higiena jamy ustnej – kluczowa w zapobieganiu ponownemu rozwojowi choroby przyzębia.

Pacjenci, którzy spełniają te kryteria, mogą zostać zakwalifikowani do zabiegu implantacji, choć może on wymagać wcześniejszej regeneracji kości i intensywnej terapii paradontozy.

Leczenie paradontozy przed implantacją – jak wygląda?

Przed podjęciem decyzji o wszczepieniu implantu stomatolog musi wdrożyć leczenie mające na celu zatrzymanie rozwoju paradontozy i poprawę stanu tkanek przyzębia. Proces ten obejmuje kilka etapów:

1. Skaling i kiretaż – profesjonalne oczyszczanie kieszonek dziąsłowych i usunięcie kamienia nazębnego, który jest główną przyczyną stanu zapalnego.
2. Farmakoterapia – stosowanie antybiotyków lub środków przeciwbakteryjnych w celu wyeliminowania bakterii powodujących zapalenie.
3. Zabiegi regeneracyjne – w przypadku znacznego zaniku kości mogą być konieczne procedury takie jak sterowana regeneracja kości (GBR) lub przeszczepy kostne.
4. Poprawa higieny jamy ustnej – pacjent musi nauczyć się prawidłowego szczotkowania i nitkowania zębów oraz stosowania płukanek antybakteryjnych.

Dopiero po zakończeniu leczenia i potwierdzeniu stabilności przyzębia lekarz może podjąć decyzję o przeprowadzeniu implantacji.

Odbudowa kości przed implantacją – kiedy jest konieczna?

Jeśli paradontoza doprowadziła do znacznej utraty kości, przed wszczepieniem implantów konieczna może być jej odbudowa. Istnieje kilka metod stosowanych w stomatologii regeneracyjnej, które pozwalają przywrócić odpowiednią ilość tkanki kostnej:

• Sterowana regeneracja kości (GBR) – wykorzystuje specjalne membrany i biomateriały stymulujące odbudowę tkanki.
• Przeszczepy kostne – polegają na uzupełnieniu brakującej kości materiałem autogennym (pobranym od pacjenta) lub syntetycznym.
• Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) – stosowane w przypadku implantacji w górnej szczęce, jeśli kość jest zbyt cienka.

Zabiegi te wymagają czasu na gojenie (zwykle od kilku miesięcy do roku), ale pozwalają stworzyć stabilne podłoże dla implantów.

Jak dbać o implanty po zabiegu, aby uniknąć nawrotu paradontozy?

Osoby z paradontozą, które zdecydowały się na wszczepienie implantów, muszą szczególnie dbać o higienę jamy ustnej, aby zapobiec powikłaniom i ponownemu rozwojowi choroby. Kluczowe zalecenia obejmują:

• Codzienne dokładne szczotkowanie – najlepiej przy użyciu szczoteczki sonicznej i pasty o działaniu antybakteryjnym.
• Regularne nitkowanie i stosowanie irygatora – usuwanie płytki bakteryjnej z trudno dostępnych miejsc wokół implantu.
• Unikanie palenia papierosów i ograniczenie alkoholu – substancje te mogą negatywnie wpływać na gojenie tkanek i zwiększać ryzyko odrzutu implantu.
• Systematyczne wizyty kontrolne u stomatologa – profesjonalne czyszczenie implantów i kontrola stanu przyzębia powinny odbywać się co najmniej dwa razy w roku.

Przestrzeganie tych zasad pozwala zachować implanty w doskonałym stanie przez wiele lat i zapobiec powikłaniom związanym z paradontozą.

Implanty zębowe, a paradontoza – czy to możliwe?

Paradontoza nie jest całkowitym przeciwwskazaniem do implantacji, ale wymaga indywidualnego podejścia i kompleksowego leczenia przed zabiegiem. Aby wszczepienie implantu było możliwe, konieczne jest zatrzymanie choroby, odbudowa utraconej tkanki kostnej i poprawa stanu dziąseł. W niektórych przypadkach niezbędne są dodatkowe zabiegi, takie jak regeneracja kości czy terapia przeciwzapalna.

Pacjenci, którzy skutecznie wyleczyli paradontozę i przestrzegają zasad higieny jamy ustnej, mogą cieszyć się trwałymi efektami implantacji. Kluczowe jest jednak regularne monitorowanie stanu przyzębia oraz ścisła współpraca z lekarzem stomatologiem, aby uniknąć powikłań i nawrotu choroby. Właściwa diagnostyka, staranne przygotowanie i odpowiednia pielęgnacja to fundamenty sukcesu w leczeniu implantologicznym u pacjentów z chorobami przyzębia.